تفسیر مناجات شعبانیه انسان را از کدام کتاب بخوانیم؟
تاریخ انتشار: ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۸۱۳۶۲
همشهری آنلاین- گروه فرهنگی: کتاب «بر سفره توحید» با عنوان فرعی: سیری در مناجات شعبانیه، از سوی کارگروه محتوایی مؤسسه جوانان آستان قدس رضوی تهیه و توسط انتشارات به‌نشر چاپ و منتشر شده است. این کتاب با یک مقدمه و ۲بخش «حقیقت دعا و مناجات شعبانیه» و «شرح فرازهای مناجات شعبانیه» تهیه و تنظیم شده است. در بخش مقدمه این کتاب به این نکته اشاره شده که اثر حاضر یکی از کتاب‌های مجموعه «برترین آرزو» محسوب می‌شود که این مجموعه سلسله‌کتاب‌هایی با رویکرد دینی- معرفتی است که با هدف تأمین نیازهای فکری نسل جوان و پاسخگویی به آنها تهیه و تألیف شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اهمیت دعا
در ابتدای بخش اول کتاب به اهمیت دعا پرداخته شده است. اینکه، دعا، حقیقت عبادت و روح آن و اعتراف به عجز، فقر و مسکنت در محضر حضرت رب‌العزه و یکی از ارکان سلوک الی‌الله است. دعا، روح عبادت و عبادت روح دین است و بنابراین دعا روح دین است. به واسطه دعا بنده به حضرت قاضی‌الحاجات متصل شده و جریان امور خود را از منبع فیض و سرچشمه جود طلب می‌کند و سرانجام آنکه دعا، بزرگ‌ترین وسیله‌ای است که برای نیل به مقصود مفید است؛ زیرا تمام امور مبتنی بر سلسله اسبابی است که منتهی به ذات مقدس ربوبی می‌شود و دعا درخواست از آن ذات مقدس و کلید گشایش تمام قفل‌هاست. دعا برای بنده، حال انقطاعِ به‌سوی خدا می‌آورد و بین بنده و خالقش پرده‌ها را برمی‌دارد و پرتو انوار خدا را در دل بنده می‌تاباند؛ لذا اولیای الهی و مقربان درگاه ربوبیتش، بدون حاجت ظاهری همیشه با خدا در راز و نیاز و گفت‌وگو و مناجات بوده‌اند.
جایگاه مناجات شعبانیه
یکی از ویژگی‌های مناجات شعبانیه، مضامین عالی و معارف بسیار بلند و عمیق آن است که بسیاری از اصول و پایه‌های معارف و ارکان و آداب سلوک الی‌الله را دربر گرفته است؛ معارفی که همه آنها در میراث شیعه و روایات اهل‌بیت(ع) به‌شکل پراکنده شاهد و گواه داشته و متواتر است و در کتاب حاضر کنار هم گرد آمده است؛ از همین‌رو بزرگان در طول تاریخ به این دعا اعتنا و توجه خاصی داشته‌اند. بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) می‌فرماید: «مناجات شعبانیه از مناجات‌هایی است که کم‌نظیر است... از ائمه هدی ادعیه‌ای وارد شده که در مضامین آنها باید تأمل کرد و آنهایی که اهل‌نظر و اهل‌معرفت هستند، آنها را شرح کنند و به مردم ارائه دهند؛ اگرچه هیچ‌کس نمی‌تواند آن چیزی که به‌حسب واقع هست شرح کند. (صحیفه نور، ج۲۰، ص۸۳) مناجات شعبانیه از مناجات‌هایی است که اگر انسان دنبالش برود و فکر در آن بکند، انسان را به یک جایی می‌رساند. (صحیفه نور، ج۱۹، ص۲۵۳) مناجات شعبانیه از مناجات‌هایی است که اگر یک نفر انسان دلسوخته، یک عارف دلسوخته، نه از این عارف‌های لفظی، بخواهد آن را شرح کند و از برای دیگران شرح کند، بسیار ارزشمند است و محتاج به شرح است.» (صحیفه نور، ج۲۱، ص۲) کد خبر 833298 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها کتاب - نویسندگان و پدید آورندگان دعا کتاب - معرفی و نقد
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: دعا کتاب معرفی و نقد مناجات شعبانیه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۸۱۳۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (9 اردیبهشت)
دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم
گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم
قامتش را سرو گفتم سر کشید از من به خشم
دوستان از راست می‌رنجد نگارم چون کنم
نکته ناسنجیده گفتم دلبرا معذور دار
عشوه‌ای فرمای تا من طبع را موزون کنم
زردرویی می‌کشم زان طبع نازک بی‌گناه
ساقیا جامی بده تا چهره را گلگون کنم
ای نسیم منزل لیلی خدا را تا به کی
ربع را برهم زنم اطلال را جیحون کنم
من که ره بردم به گنج حسن بی‌پایان دوست
صد گدای همچو خود را بعد از این قارون کنم
ای مه صاحب قران از بنده حافظ یاد کن
تا دعای دولت آن حسن روزافزون کنم
به تازگی کار جدیدی را شروع کرده اید که نباید آن را نیمه تمام رها کنید. از ناکامی ها و رنج هایی که در مسیر زندگی پیش می آید ناامید نشوید.
برای موفقیت در هر کاری باید با ریزبینی نقاط ضعف خود را پیدا کرده و برای رفع آن ها بکوشید. زندگی پستی بلندی های فراوانی دارد، از شکست ها ناراحت نشوید و به خداوند توکل داشته باشید.
حافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری بوده که در سال ۷۲۷ هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدر او بهاءالدین محمد نام داشت که در دوران کودکی حافظ، از دنیا رفت. حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بود و به‌همراه مادرش زندگی سختی را سپری می‌کرد. گفته می‌شود او در اوقات فراغت خود به مکتب‌خانه‌ای که نزدیک نانوایی بود می‌رفت و خواندن و نوشتن را از همان جا فراگرفته است. او در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود شرکت می‌کرد و نیز‌زمان برای کسب درآمد به کارهای سخت و طاقت فرسا می‌پرداخت. خانه حافظ در محله شیادان شیراز بود.
این شاعر بزرگ در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی مسلط شد و در دهه بیست زندگی خود به یکی از مشاهیر علم و ادب سرزمین خود تبدیل شد. جالب است بدانید که او قرآن را به‌طور کامل حفظ بود و به همین خاطر تخلص حافظ را برای او انتخاب کردند. شمس الدین محمدبن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی حدود چهل سال در حوزه درس استادان آن زمان از قبیل قوام الدين عبدالله، مولانا بهاء الدين عبدالصمد بحرآبادی، مير سيد شريف علامه گرگانی، مولانا شمس الدين عبدالله و قاضی عضدالدين عيجی شرکت می‌کرد و به همین خاطر به اکثر دانش‌های زمان خود مسلط بود.
حافظ در دوران شاه شیخ ابواسحاق به دربار راه پیدا کرد و شغل دیوانی را برای خود انتخاب کرد. او علاوه بر شاه ابواسحاق، در دربار شاهان دیگری همانند شاه شیخ مبارزالدین، شاه شجاع، شاه منصور و شاه یحیی نیز حضور پیدا کرده بود. حافظ از طریق دیوانی امرار معاش می‌کرد و شاعری شغل اصلی او نبود. جالب است بدانید که بزرگ‌ترین گناه از نظر حافظ، ریاکاری و مردم‌فریبی بود. حافظ در دوران زندگی خود اشعار به‌ویژه غزلیات بسیار زیبا و معنی‌داری سروده است که نیز‌اکنون پس از گذشت قرن‌ها از آن، بوی تازگی داده و خواندنش آرامش‌بخش است. دیوان اشعار حافظ شامل غزلیات، قصیده، مثنوی، قطعات و رباعیات می‌شود.
حافظ در دوران جوانی عاشق دختری به نام شاخه نبات شد؛ البته برخی بر این عقیده‌اند که نام همسر حافظ نسرین بود و او این نام را به‌دلیل شیرین زبانی معشوقه‌اش به او اختصاص داده است. او برای رسیدن به معشوقه‌اش، ۴۰ شبانه روز را به‌طور مستمر در آرامگاه باباکوی شب زنده‌داری کرده و به دعا پرداخت. سپس، با شاخه نبات ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود. حافظ تنها یک بار ازدواج کرد و پس از مرگ همسرش مجرد ماند. به همین خاطر بسیاری از عارفان و عاشقان، عشق مقدس و واقعی را در حافظ جستجو می‌کنند. پسر این شاعر بزرگ نیز در دوران جوانی در راه سفر نیمه‌کاره به هند همراه پدرش از دنیا رفت.
در تقویم رسمی ایران، ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ است و هر ساله در این روز مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگرانی در سراسر دنیا روی آرامگاهش در شهر شیراز برگزار می‌شود.
آثار حافظ
دیوان حافظ شامل ۵۰۰ غزل، ۴۲ رباعی و چند قصیده است که آن را در در ۵۰ سال از زندگی خود سروده است؛ یعنی به‌طور متوسط در هر سال تنها ۱۰ غزل سروده است؛ زیرا او در لحظاتی خاص به سرودن اشعار خود می‌پرداخت و تمرکز خود را روی خلق آثاری ناب گذاشته بود که شایسته مقام معشوق باشد. این نکته بسیار قابل‌توجه و تامل‌برانگیز بوده و به همین خاطر دیوان او را به یک کتاب خاص و خواندنی تبدیل کرده است. دیوان حافظ بیش از ۴۰۰ بار به زبان فارسی و زبان‌های دیگر دنیا به چاپ رسیده است. حافظ لقب ماهرترین غزل‌سرای زبان فارسی را نیز با اقتدار از آن خود کرده و تک بیت‌های او بسیار درخشان و تماشایی است.
شاید تعبیر کردن یا قدرت تاویل پذیری را بتوان از مهم‌ترین خصوصیات اشعار حافظ به حساب آورد؛ زیرا هر کس که دیوان حافظ را باز کرده و غزلی از آن می‌خواند، با توجه به شرایط روحی خود برداشت متفاوتی از آن می‌کند؛ به‌گونه‌ای که حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است. در اشعار حافظ، تناسبات هنری به شکلی ظریف و دقیق رعایت شده‌اند و ایهام و ابهام را به جا و درست به کار برده است. در برخی از اشعار حافظ، زبان طنز نیز به کار گرفته شده تا ناگفته‌ها به کمک زبان طنز بیان شود.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (8 اردیبهشت)
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»